Hz. Musa, Sina Dağı’nda Allah’a şöyle dua eder:
“Rabbim! Bana adaletini göster!”
Allah onun bu isteğine şu karşılığı verir:
“Belki mizacına ağır gelen şeyi görürsün de, buna sabredemezsin.”
Hz. Musa şöyle der:
“Yardımınla sabredebilirim.”
Allah şöyle buyurur:
“Ey Musa! Şu dağın arkasındaki akan suya bak!”
Hz. Musa suya doğru bakmaya başlar. Biraz sonra bir atlı gelir, atından iner, sudan içer ve sonra atına binip gider. Bu esnada içinde bin dinar bulunan para kesesini orada düşürür. Biraz sonra aynı yere gözleri kör bir ihtiyar gelir. Suyun başında oturur, dinlenir. Atlı adam parasını düşürdüğünü fark ederek geri döner. Su içtiği yerde kör ihtiyarla karşılaşır. Ona “Biraz önce burada içinde bin dinar bulunan para kesemi düşürdüm.” der. İhtiyar “Ben kör bir ihtiyarım. Senin para keseni nasıl alabilirim?!” der. Atlı sinirlenir, öfkeyle kılıcını çeker ve ihtiyarı öldürür. Üzerinde para kesesini arar fakat bulamaz. Bunun üzerine bırakıp gider. Bu olanları gören Hz. Musa dayanamaz ve şöyle der:
“Rabbim! Para kesesini çoban aldı fakat onun yerine masum ihtiyar öldürüldü.”
Allah şöyle buyurur:
“Ey Musa! İhtiyar adam, o atlının babasını öldürmüştü, böylece kısası yerine getirdim. Atlının babası da çobanın babasından bin dinar para almıştı ve ödemeden ölmüştü. Böylece genç de hakkı olan parayı aldı. Gördüğün gibi benim adaletim son derece hassas işler.”
Kaynak: İmam Gazâlî, Yöneticilere Tavsiyeler, Türkçesi: Osman Arpaçukuru, İlke Yayıncılık, 4. Baskı, 2015.
