Selahaddin Eyyubi cömertliğinden dolayı vefat ettiğinde geride mal mülk namına hiçbir şey bırakmaz. Şam’ı fethettiğinde hazinedeki bütün paraları çıkartıp meydana yığdırır. Mukadamoğlu adlı bir kimseye de emir verir:
“Bu paraları halka dağıt. Herkese bir avuç dolusu para ver!”
Mukadamoğlu paraları avuç avuç dağıtırken Selahaddin Eyyubi onu azarlar:
“Avuçlarını tam doldur. Öyle az az verme!”
Bu sözleri işiten Mukadamoğlu gülmeye başlar. Onun güldüğünü gören Selahaddin niye güldüğünü sorar. Mukadamoğlu cevap verir:
“Emir Nureddin’in şu an sizin oturduğunuz yerde oturduğu bir günü hatırladım da ona gülüyorum. Bir kimse, bir sepet dolusu üzüm getirmişti. Emir de ‘O üzümleri buradakilere dağıt.’ diye emretmişti. Üzümler iri taneli ve pek güzeldi. Ben avuç avuç aldım ve etraftakilere dağıtmaya başladım. Emir Nureddin bana seslenerek, ‘Böyle çok çok dağıtırsan, yetiremezsin. Az az ver!’ diye emretmişti. İşte bu aklıma geldi de ona güldüm.”
Bu sözler Selahaddin Eyyubi’yi de güldürür ve şöyle der:
“Cimrilik hükümdarlara değil, tüccarlara yakışır. Sen paraları iki avuç, iki avuç dağıt!”
Kaynak: Selim Gündüzalp, Tarih Öyküleri, Zafer Yayınları, 7. Baskı, Haziran 2011.
